Residential building Bondy (France)

Verankerd aan de kade

De regio Seine-Saint-Denis wordt al lang beschouwd als een dienstverlenend gebied door zijn machtige buurman Parijs. De gemeente Bondy, waar sinds 1845 de “voirie” van de hoofdstad was gevestigd – een term die wordt gebruikt om een open stortplaats te beschrijven – werd hierdoor bijzonder getroffen.

De opening van nieuwe transportlijnen als onderdeel van het project Groot-Parijs belooft deze verwaarloosde gebieden weer op te nemen in een onderling verbonden grootstedelijk gebied.

Tegen deze historische achtergrond is de aanwezigheid van het Ourcq-kanaal, een voormalige industriële infrastructuur die door Bondy en andere gemeenten in het departement loopt, een belangrijke troef.

In navolging van de aanpak die steden in heel Europa hanteren om de oevers van hun rivieren te verfraaien, transformeert de stedelijke ontwikkelingszone van de oevers van de Ourcq een industriële woestenij tot een woonwijk met 1.300 woningen in een aangename omgeving.

Te midden van bakstenen gebouwen is het lichtgevende metalen uiterlijk een echte blikvanger. Badia Berger Architectes ontwierp twee gebouwen met in totaal 60 woningen, waarvan één in de boeg op het kanaal, bekleed met zink. De massa van het project en de behandeling van de buitenkant maken optimaal gebruik van de lichtgekleurde zinken bekleding, die als een strak zittend kledingstuk is aangebracht vanaf de bovenkant van het dak tot aan de voet van de gevel.

De verticale staande naadverbindingen accentueren de slankheid van het blok en volgen de rondingen van de hoofdgevel, waarbij balkons in teruglopende hoeken naar voren komen.

Dit contrast van plooien versterkt op slimme wijze het volume met een minimum aan middelen. Het reflecterende zink wordt transparant op de balkonleuningen, die zijn afgesloten met geperforeerd golfzink.

De verschillende toestanden van het materiaal en de vormgeving ervan creëren een levendig, glinsterend uiterlijk, waarbij de waterreflecties van het nabijgelegen kanaal worden overgebracht naar de gevel.

Vanaf de andere oever gezien lijkt het gebouw op een schip dat op het punt staat het water te splijten.